Kauczuki syntetyczne
Encyklopedia PWN
cyklokauczuk, kauczuk cyklizowany,
termoplast. produkt reakcji cyklizacji kauczuku (naturalnego lub syntetycznego);
elastomery
grupa naturalnych i syntetycznych tworzyw org. odznaczających się po poddaniu wulkanizacji (usieciowaniu) dużą odkształcalnością w temperaturze pokojowej (5–12-krotne wydłużenie przy zerwaniu) przy małych wartościach modułu sprężystości (ok. 106 N/m2) i zwykle bardzo szybkim, prawie całkowitym, powrotem do wymiarów pierwotnych po ustaniu działania siły rozciągającej.
[łac. elasticus ‘sprężysty’, gr. méros ‘część’],
materiał uzyskiwany z polimerów zwanych elastomerami, tj. mających zdolność do dużych, odwracalnych odkształceń, sięgających zwykle kilkuset, a nawet 1000%;
pol. nazwa handl. syntetycznych kauczuków i lateksów styrenowych i butadienowych oraz żywic butadienowo-styrenowych;
polski inżynier chemik, działacz gospodarczy, mąż stanu.
PetroChina Company Limited, PetroChina,
wielkie chińskie przedsiębiorstwo paliwowo-chemiczne;